توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M809_Abstract

پيشگفتار

کارآفرینی واژه‌ای نسبتاً قدیمی است که ریشه فرانسوی دارد. کارآفرینی به معنای “متعهد شدن ” نشات می‌گیرد، اما معانی دیگری مانند دلالی نیز دارد. کارآفرینی به فرایند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسک‌های ناشی از آن اطلاق می‌شود. کلمه کارآفرین حدود سیصد سال قدمت دارد و نخستین کسانی که واژه‌ی کارآفرین و مفهوم کارآفرینی را مورد توجه قرار دادند، اقتصاددان‌ها بودند. اقتصاد دانان نخستین کسانی بودند که در نظریه‌های اقتصادی خود به تشریح کارآفرین و کارآفرینی پرداختند. کارآفرینی نیروی محرکه اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش کارآفرین، نوآوری است. ارائه کالایی جدید، ارائه روشی جدید در فرآیند تولید، گشایش بازاری تازه، یافتن منابع جدید و ایجاد هرگونه تشکیلات جدید در صنعت و… از فعالیت‌های کارآفرینان است. کارآفرینی یعنی ایجاد سازگاری و هماهنگی متقابل بیشتر در عملیات بازارها.
رفتار کارکنان و شهروندی در سازمان از موضوع تحقیق در سه دهه گذشته بوده است. رفتار شهروندی سازمانی در ابتدا به عنوان کارکنان اختیاری و نقش اضافی تعریف شده است که به کل سازمان کمک می‌کنند، اما توسط سازمان‌ها نظارت و پاداش تعلق نمی‌گیرد. با این حال، به عنوان تعریف رفتار شهروندی سازمانی که در ادبیات تکامل یافته است شامل رفتارها و نقش اضافی است که توسط سازمان‌های نظارت یا پاداش می‌گیرند تمایز بین نقش درون و اضافی مبهم است.
کتاب حاضر این تکامل این رفتار را در تعریف رفتار شهروندی سازمانی دنبال کرده و آن رفتار را به عنوان رفتار که در توصیف شغل کارمند است در نظر گرفته نمی‌شود و ممکن است توسط سازمان‌ها پاداش داده نشود در نظر گرفته می‌شود. اگرچه رفتار شهروندی سازمانی در یک شغل مورد نیاز نیست این می‌تواند به طور مستقیم به عملکرد متقابل سازمان‌ها و به طور غیر مستقیم به عملکرد شغلی کارکنان فردی و نیز عملکرد کل سازمان کمک کند. رفتار شهروندی سازمانی را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: بین فردی و سازمانی است. رفتار شهروندی بین فردی اشاره به رفتارهایی داردکه عمدتا به کارکنان اشاره دارد، که می‌تواند بر عملکرد کارکنان فردی و همچنین سازمان تأثیر بگذارد.
هدف از تالیف کتاب حاضر بررسی ارتباط میان شاخص‌های رفتار سازمانی و کارآفرین بودن سازمان (مورد مطالعه: دانشگاه تهران) بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه تهران به تعداد ۲۲۳ نفر بوده است، با توجه به فرمول کوکران، تعداد نمونه مورد نیاز ۱۴۱ نفر برآورد گردید. نتایج حاصل نشان می‌دهد که بین شاخص‌های رفتار سازمانی و کارآفرین بودن سازمان در دانشگاه تهران رابطه معناداری وجود دارد. بین نوع دوستی، وجدان کاری، جوانمردی، ادب و نزاکت و آداب اجتماعی و کارآفرین بودن سازمان رابطه معناداری وجود دارد.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: کارآفرینی سازمانی
فصل سوم: رفتار شهروندی سازمانی
فصل چهارم: تحقیقات مربوط به کارآفرینی سازمانی
فصل پنجم: مطالعه موردی
فصل ششم: یافته‌ها
فصل هفتم: جمع‌بندی

Abstract

Entrepreneurship is a relatively old word with French roots. Entrepreneurship comes from the meaning of “commitment”, but it also has other meanings such as brokerage. Entrepreneurship refers to the process of creating new value (material or spiritual) through a committed effort, taking into account the risks involved. The word entrepreneur is about three hundred years old, and the first people to consider the word entrepreneur and the concept of entrepreneurship were economists. Economists were the first to describe entrepreneurship and entrepreneurship in their economic theories. Entrepreneurship is the main driving force in economic development and the role of the entrepreneur is innovation. Introducing new goods, presenting a new method in the production process, opening a new market, finding new resources and creating any new organization in the industry, etc. are among the activities of entrepreneurs. Entrepreneurship means creating more compatibility and mutual coordination in market operations.
Employee behavior and citizenship in the organization has been the subject of research for the past three decades. Organizational citizenship behavior is initially defined as optional employees and additional roles that contribute to the organization as a whole, but are not overseen or rewarded by organizations. However, the definition of organizational citizenship behavior that has evolved in the literature includes additional behaviors and roles that are rewarded by oversight organizations. The distinction between internal and external roles is blurred.
The present book follows this evolution of this behavior in defining organizational citizenship behavior and that behavior is not considered as a behavior that describes the employee’s job and may not be rewarded by organizations. Although organizational citizenship behavior is not required in a job, it can directly contribute to the interaction of organizations and indirectly to the job performance of individual employees as well as the performance of the entire organization. Organizational citizenship behavior can be divided into two categories: interpersonal and organizational. Interpersonal citizenship behavior refers to behaviors that primarily refer to employees, which can affect the performance of individual employees as well as the organization.
The purpose of this book was to investigate the relationship between organizational behavior and entrepreneurship (Case study: University of Tehran). The statistical population included all the staff of the University of Tehran to 223 people. According to Cochran’s formula, the required number of samples was estimated at 141 people. The results show that there is a significant relationship between the indicators of organizational behavior and entrepreneurship in the University of Tehran. There is a significant relationship between altruism, work conscience, chivalry, politeness and social etiquette and entrepreneurship of the organization.
The method of organizing the present book is as follows.
Chapter One: Generalities
Chapter Two: Organizational Entrepreneurship
Chapter 3: Organizational Citizenship Behavior
Chapter 4: Research on Organizational Entrepreneurship
Chapter Five: A Case Study
Chapter Six: Findings
Chapter 7: Summary