توضیحات

 

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M935_Abstract

پیشگفتار

عرفان و تصوف اسلامی یکی از راه­های شناختی برای رسیدن به معرفت و شناخت محسوب می­شود. نمی­توان و نباید چنین پنداشت که کنش و گفتار عده­ای از گمراهان که خود را صوفی و عارف و زاهد معرفی کرده و به سوءاستفاده از باورهای مردم پرداخته­اند، بازنمایندۀ کلیت ساکنان این وادی هستند. عارف، صوفی و زاهد سعی می­کند عمری را با مردم و در کنار آنها بگذراند و ضمن آن به مسائل شناخی و معرفتی بپردازد و خمیرمایۀ وجودی خود را از خبثیات دور نگاه دارد تا به هدف غایی خود که همانا نزدیک شدن به باری تعالی است، دست یابد. بنابراین، مباحث معرفتی و شناخی یکی از سویه­های اصلی در گسترۀ عرفان اسلامی به حساب می­آید.

یکی از مباحث مهم در مبانی تعلیم و تربیت، موضوع معرفت­شناسی یا شناخت­شناسی است. در معرفت­شناسي اسلامي و عرفانی سرچشمۀ علم نزد خداوند است و تنها شمه­ای از آن را به صلاح­ديد خود به انسان (به ویژه انسان کامل) اعطا كرده است. بدين­سان منشاء معرفت از ديدگاه عرفان اسلامی خداوند است، هرچند عده­اي به اشتباه، معرفت را ارتباط با محيط و ادراك حواس قلمداد مي­كنند. برنامۀ اصلي عرفان و تصوف اسلامی بالا بردن مقام و كسب معرفت است. معرفت­شناسي مفاهيم اصلی و محوری مرتبط با مقولۀ شناخت را بازنمایی مي­كند و به انواع روش­های رسیدن به معرفت و تعاریف پیرامون آن مي­پردازد تا انسانی اصیل را خلق کند.

در وادی عرفان و تصوف اسلامی، آداب و قواعد وضع شده ست تا سالکان و طالبان معرفت الهی با رعایت آن موفق به طی مسیر شوند و از عقبات و دشواری­ها به هراس نیفتند و تحمل آنان در تقابل با مشکلات خُرد و کلان تقویت شود. این چهارچوب­ها که مربوط به مسائل ظاهری و ساختاری می­شود، تصوف اسلامی را مانند سایر نهادهای اجتماعی دارای هویت می­کند و بدان اعتباری بیش از پیش می­بخشد. حضور سالکان راه حق در مجموعه­ای به نام خانقاه و تحت آموزش قرار گرفتن از سوی پیران واصل از جمله آداب ابتدایی است که یک سالک برای رسیدن به زهد حقیقی می‌پذیرد. او با وارد شدن به خانقاه و زیر نظر شیخ، امور دیگری را هم انجام می­دهد و از بسیاری از امور صرف­نظر می­کند تا در نهایت به نقطۀ مطلوب دست یابد.

عرفان و تصوف اسلامی راهی مؤثر برای رسیدن به مبانی معرفتی و شناختی است. عارفان و صوفیان بسیاری در طول سال­ها و سده­ها کوشیده­اند تا با اتخاذ روش­های گوناگون، انقلابی ژرف در سطح فکری، رفتاری و گفتاری مخاطبان خود ایجاد کنند. آنان برای تحقق این هدف مهم، آدابی را وضع کرده­اند تا با رعایت آن، سالک و طالب معرفت به نقطۀ مطلوب دست یابد. محمد بن منور میهنی در اسرارالتوحید و عزالدین کاشانی در مصباح­الهدایه به بازنمایی رویکردهای خود در این باب پرداخته­اند. نتایج نشان می­دهد که در یک نگاه کلی، عزالدین کاشانی رویکردی مدون­تر و علمی­تر به عرفان و تصوف داشته و رویکرد میهنی، غیرمستقیم بوده است. همچنین، مشخص گردید که مؤلف اسرارالتوحید از همۀ ابزارها از جمله بازنمایی آداب زاهدانه استفاده کرده است تا شخصیت ابوسعید را بهتر به مخاطبان خود معرفی کند. در برابر، هدف اصلی عزالدین کاشانی، تشریح و تبیین آداب­های ظاهری زهاد و متصوفه بر مبنای شواهد عقلی و نقلی است.

شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.

فصل اول: کلیات

فصل دوم: زهد و عرفان

فصل سوم: سیر زهد و عرفان اسلامی از سدۀ اول تا پایان سدۀ هشتم هجری

فصل چهارم: سلسله‌های مهم تصوف اسلامی

فصل پنجم: اسرارالتوحید و مصباح‌الهدایه

فصل ششم: مروری بر تحقیقات مشابه

فصل هفتم: یافته‌ها

فصل هشتم: جمع‌بندی

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————–

Abstract

Islamic mysticism and Sufism is one of the cognitive ways to reach knowledge and understanding. It cannot and should not be assumed that the actions and words of some misguided people who introduced themselves as Sufis, mystics, and ascetics and abused people’s beliefs, represent the entire population of this valley. A mystic, a Sufi, and an ascetic try to spend a lifetime with people and by their side, and at the same time deal with cognitive and epistemological issues and keep the leaven of his existence away from evil to reach his ultimate goal, which is to approach the bar of excellence. to achieve Therefore, epistemic and cognitive issues are considered one of the main strains in the scope of Islamic mysticism.
One of the important topics in the basics of education is epistemology. In Islamic and mystical epistemology, the source of knowledge is with God, and He has granted only some of it to man (especially perfect man) at his discretion. In this way, the origin of knowledge is from the perspective of Islamic mysticism of God, although some people mistakenly consider knowledge to be related to the environment and perception of the senses. The main program of Islamic mysticism and Sufism is to raise status and gain knowledge. Epistemology represents the main and central concepts related to the category of knowledge and deals with various methods of reaching knowledge and definitions around it in order to create an authentic human being.
In the valley of Islamic mysticism and mysticism, customs and rules have been established so that the seekers and Taliban of divine knowledge can follow the path and not be afraid of obstacles and difficulties, and their tolerance in the face of big and small problems is strengthened. These frameworks, which are related to external and structural issues, give Islamic Sufism an identity like other social institutions and give it more credibility. The presence of seekers of the right path in a complex called Khanqah and being taught by elders is one of the basic rituals that a seeker accepts in order to achieve true asceticism. By entering the Khanqah and under the supervision of the sheikh, he does other things and omits many things in order to finally reach the desired point.
Islamic mysticism and Sufism is an effective way to reach epistemological and cognitive foundations. Over the years and centuries, many mystics and Sufis have tried to create a deep revolution in the intellectual, behavioral and speech level of their audience by adopting various methods. In order to realize this important goal, they have established a set of rules so that by observing them, the seeker of knowledge can reach the desired point. Mohammad Bin Manoor Mihani in Asrar al-Tawheed and Ezzeddin Kashani in Misbah-ul-Hidayah have presented their approaches in this regard. The results show that in a general view, Ezzeddin Kashani had a more formal and scientific approach to mysticism and Sufism, and his patriotic approach was indirect. Also, it was found that the author of Asrar al-Tawheed used all the tools, including the representation of ascetic customs, to better introduce the character of Abu Said to his audience. On the other hand, the main goal of Ezzeddin Kashani is to describe and explain the external manners of ascetics and mystics based on intellectual and narrative evidence.
The present book is organized as follows.
First chapter: General
The second chapter: asceticism and mysticism
The third chapter: the course of asceticism and Islamic mysticism from the first century to the end of the eighth century of Hijri
Chapter 4: Important lineages of Islamic Sufism
Chapter Five: Asrar al-Tawheed and Misbah al-Hidayeh
Chapter 6: A review of similar research
Chapter Seven: Findings
Chapter 8: Summary