توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M426_Abstract

پیشگفتار

به عقیده «رابرت باروفسکی» تلاش‌های معطوف به تعریف فرهنگ «شبیه تلاش برای به چنگ آوردن باد» است. فرهنگ واژه‌ای است که در کاربرد روزمره به معانی گوناگون بکار می‌رود. معنای ضمنی اصلی واژه فرهنگ به کشت خاک اشاره دارد. در قرن شانزدهم این معنا جای خود را به «پرورش ذهن و عقل» داد. این کاربرد استعاری امروز نیز بشدت رایج است. ما فرد متبّحر در هنر و ادبیات را فردی با فرهنگ یا فرهیخته می‌خوانیم و نام «فرهنگ» اغلب بدون قید و شرط بکار می‌رود تا بر چیزی دلالت کند که از آن بعنوان محصولات و اعمال مربوط به هنرهای «والا» یاد می‌شود. ولی از اوائل قرن نوزدهم واژه «فرهنگ» به معنای وسیع‌تری بکار رفته تا پیشرفت عقلانی و معنوی تمدن به مثابه یک کل را توصیف کند. در موعد مقتضی این تفسیر اومانیستی از فرهنگ جای خود را به مفهومی جامع‌تر داد که براساس آن، فرهنگ نه تنها کوشش عقلانی بلکه «کل شیوه زندگی یک ملت یا جامعه» را در برگرفت. یکی از معانی که برای واژه فرهنگ بکار می‌رود در چارچوبی مردم شناختی و جامعه شناختی مفهومی فراگیر است که «مجموعه نگرش‌ها، اعتقادات، آداب و رسوم، عرف‌ها، ارزش‌ها و اعمالی را توصیف می‌کند که در هر گروهی مشترک یا مطرح است.»(تراسبی، ۱۳۸۷: ۲۲). در «مطالعات جدید فرهنگی» در یازده فصل به تبیین و تحلیل مباحث نو در حوزه مطالغات فرهنگی پرداخت شده است:
در فصل اول، در بررسی فطرت و فرهنگ، ضمن بیان شاخص های فطرت، و تبیین شاخص عدالت به عنوان شاخص شاخص ها، و معرفی عدالت، به عنوان شاخصه اخلاق، رابطه اخلاق و فطرت در مهندسی فرهنگی مورد تحلیل قرار گرفته است.
در فصل دوم، پس از پرداختن به مفاهیم و نقش «قدرت» از جنبه ها و دیدگاه های مختلف، به تحقق همگرایی حقیقی پایدار به تبع همگرایی فرهنگی با رویکرد استراتژیک، اشاره شده و اینکه همگرایی ناشی از تفکر استراتژیک در فعالیت‌های فر هنگی، زیرساخت مولفه‌های ‏اقتدار ملی بوده و باعث انسجام ملی می‌گردد.
در دو فصل بعد به بررسی ارتباطات و فرهنگ پرداخته شده است. در فصل سوم در بررسی ارتباطات ملی و فرهنگ، برای ارتقا اثربخشی سیستم ارتباطات ملی، بهره‌گیری از روش ‏‏”کشف عیب – رفع عیب”، و «اعتدال در رفتار رسانه‌ها» توصیه می گردد. با وجود چنین ‏سیستمی پیشرفت جامعه حتمی است. در غیر این صورت، بخش تحقیقات فرهنگی، به «ترجمه» و بخش رسانه، به «دوبلاژ»، بخش ‏اجرا به «مونتاژ» تبدیل شده و وابستگی هر چه بیشتر را به ارمغان می‌آورد.‏
در فصل چهارم، با توجه به اهمیت اعمال قدرت نرم و نفوذ از طریق فرهنگ و عقیده، برای حفظ موجودیت و پیشرفت جوامعی مثل ایران در سیستم ارتباطات بین‌الملل، توصیه می‌شود: ‏اولا با شفافیت ارتباطات ملی، بی‌اعتمادی جامعه مخاطب کاهش یابد. ثانیا، با علم به اینکه خروجی ‏سیستم‌ها تحت تاثیر ورودی آنهاست با شناخت و سرمایه‌گذاری روی عناصر عملکردی ‏سیستم (نیروی انسانی ماهر و متخصص و آموزش) در جامعه جهانی حرف برای گفتن داشت. ثالثا، باید بین صدا و سیما، ‏مطبوعات، سینما، نشریات و سازمان‌های ارتباطی، سیستمی متناسب، متعامل و ‏هدفمند وجود داشته باشد.‏
در فصل پنجم در راستای مباحث ارتباطات و فرهنگ، به مقوله پذیرش و فرهنگ و تفسیر مراحل پذیرش پرداخته شده است.
در فصل ششم به کاربرد مقوله شرطی سازی در فرهنگ پرداخته شده است.
در فصل هفتم، در مبحث نوآوری و فرهنگ، علاوه بر تحلیل کاربرد لایه‌های تحول در مدیریت فرهنگی، نقش رسانه‌ها در تحولات فرهنگی نیز مورد تحلیل قرار گرفته است.
در فصل هشتم، در کنار توصیف گام‌های مهندسی فرهنگی، نگرش فرهنگی در مهندسی فرهنگی نیز تحلیل شده است.
در فصل نهم به مقوله تهاجم فرهنگی و راه‌های مقابله با آن پرداخته شده است.
در فصل یازدهم تکنیک‌ها و روش‌های ارزشیابی کالاها و خدمات فرهنگی بیان و به معرفی الگوی تعاملی ارزیابی پرداخته شده است.
در فصل پایانی به مقوله برنامه‌ریزی فرهنگی و ارایه الگویی برای فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی با رویکرد استراتژیک پرداخته شده است.
مطالب این کتاب، حاصل بخشی از تحقیقات دوره دکتری مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی (گرایش خط مشی گذاری فرهنگی) مولف می‌باشد که در اینجا لازم می‌دانم از اساتید بزرگوار جناب آقای دکتر محمدحسن زورق، دکتر علی رشیدپور و دکتر محمد مهدی مظاهری تشکر نمایم.