توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M948_Abstract

پیشگفتار

سلام دیروز، سلام امروز، امروز این ساعت را از کجا پیدا کردی قرن‌هاست که وجود نداشته است و قرن‌ها توطعه ساخته‌اند دیروز گفتی که اسمت مهرداده، اره خشایار اسمم مهرداده اما چرا به من نشونش دادی نمی‌دونم مهرداد اولین برای که دیدمت دیروز بود و وقتی که از خواب بیدار شدم وقتی که دیدمش توی اولین ثانیه هیچ فکری راجبش نکردم فقط اشتیاق داشتم ولی ترسیدم یکی ازم بگیرتش به همین خاطر نشون تو دادمش، خشایار تو می‌دونی که ممکنه توی دردسر بیافتم و منو ترسوندی حالا باید چیکار کنم، من چیکار کنم اگه با ارزشه، نمی‌دونم خشایار این ساعت فقط همگام با ضربان یک کودک میتپه خیلی تندتر از ما ممکنه همه را خبر کنه، اره مهرداد وقتی که توی دستم می‌گیرمش با قلب من همگام می‌شه و پی بردم که همه‌ی ساعت‌ها دروغ میگن، ساعت‌ها دروغ نمیگن خشایار قلب‌ها هم گام نیستند، چطوری مهرداد؟ با اعداد حروف و منطق، اوه مهرداد نگو که همه چیز دروغه؟ مهرداد گفت همه چیز دروغ نیست خشایار شناخت در اعداد و حروف ترسیم شده است، پس خشایار ساعت شنی ای که در مرداب دیده بود را برداشت و سوار اتوبوس شد معابر مغازه‌ها و و جاده‌های خاکی را دید که خورشید داشت غروب می‌کرد با اینکه می‌دانست مردم شهر فراموش کارند و هرگز ساعت را آنگونه که باید به خاطر نمی‌آورند ولی از بس که ساعت می‌تپید مجبور می‌شد گاهی بیرونش بیاورد و سر و تهش کند ولی از سرزمین‌های مختلف خبرهای ناگواری می‌شنید ترس را در مردم حس می‌کرد که سرزمین‌ها به هم هشدار جنگی می‌دهند و از این می‌ترسید شاید ساعت هم به درستی کوک نشده است و مدام از حروف روی بنرها می‌خواند که مردم این شهر ساعت را به هم ریخته‌اند و شن‌های درون ساعت را می‌دید که با سرخی عجیبی در گردشند و انگار به دور هسته‌ای می‌گرخند و در گودی فروریزان قلبی وجود داشت که انگار یک قلب نوزاد بود ولی مدام ذره‌های شن رویش می‌ریختند و خشایار مقایسه کرد که میان مردم قلب‌ها پایین‌اند و مغزها بالا اما نمی‌دانست چگونه کاری کند که شن‌ها روی قلب نریزند وقتی که ساعت را پیدا کرده بود در برکه‌ی پایین کلبه‌اش که شکل لجنی و مردابی داشت شن‌ها کاملا روی قلب را گرفته بودند و همینکه پیدایش کرد و قلب را خواست نجات دهد شن‌ها فرو ریختند در گودی دیگر و قلب ضربانش را نشان داد و گل‌های پژمرده‌ی دور مرداب شروع به رشد کردن کردند در آن سرزمین مدت زیادی بود که باران نیامده بود پسر شادمان بود ولی از این می‌ترسید که مغزها و قلب‌های مردم یک چیز را نبیند به همین خاطر مدام برعکسش می‌کرد و همین که اتوبوس جلوتر رفت دید که خودروها به هم خورده‌اند و تصادف کرده‌اند با خودش گفت نکند کار ساعت عجول است و از تیک تاک ساعت‌هایی که درست نیستند مغزها و قلب‌ها به هم ریخته است پس ساعت را مثل یک تصادف مثل همانگونه که پیدایش کرده بود افتاده در کیف گذاشت و از اتوبوس پیاده شد و رفت به یک قهوه فروشی مرد قهوه چی لبخند زد و گفت خوش آمدی پسر جوان پسر قهوه گرفت ولی نرخش از پانزده به بیست رسیده بود قهوه چی گفت مگه اخبار را نمی‌شنویی پسر گفت مگه چطور از قیمت‌ها نیست قهوه چی گفت چنتا ماشین تصادف کردند اونا این خبرها را پوشش نمی‌دهند فقط میخان بگن همه چی خوبه و چنتا ماشین توی شهر تصادف کرده‌اند پسر دلش به لرزه افتاد و ساعت صدا داد قهوه را خورده بود بدون معطلی بیرون رفت و

———————————————————————————————————————————————————————————————————————————–

Abstract

Hello yesterday, hello today, where did you find this watch today, it has not existed for centuries and they have conspired for centuries. Yesterday you said that your name is Mehrdade, yes Khashayar, my name is Mehrdade, but why did you show it to me, I don’t know, Mehrdade, the first time I saw you was yesterday, and when I woke up when I saw it in the first second, I didn’t think anything about it, I was just longing, but I was afraid that someone would take it from me, that’s why I showed it to you, Khasyar, you know that I might get into trouble and you scared me, what should I do now, what should I do if with It’s worth it, I don’t know, this watch is only beating in sync with the heartbeat of a child, much faster than us, it might inform everyone, yes, Mehrdad, when I hold it in my hand, it synchronizes with my heart, and I realized that all watches lie, watches don’t lie, even the hearts do not lie. They are not steps, how is Mehrdad? With numbers, letters and logic, oh Mehrdad, don’t tell me that everything is a lie? Mehrdad said that everything is not a lie, Khasyar’s knowledge is drawn in numbers and letters, so Khasyar took the hourglass he saw in the marsh and got on the bus, he saw the paths of shops and dirt roads where the sun was setting, even though he knew the people of the city. They are forgetful and they never remember the clock as it should, but when the clock was ticking, sometimes he had to take it out and look at it, but he would hear bad news from different lands, he could feel the fear in the people that the lands would warn each other of war and He was afraid that maybe the clock was not adjusted properly and he kept reading from the letters on the banners that the people of this city messed up the clock and he saw the sand inside the clock that was circulating with a strange red color and seemed to be revolving around a nucleus and in the pit of a collapsing heart. It was as if it was a baby’s heart, but particles of sand kept falling on it, and Xerxian compared that among people, hearts are low and brains are high, but he did not know how to make the sand not fall on the heart, when he found the clock in the pond at the bottom of his hut, which had a muddy shape and There was a swamp, the sand had completely covered the heart, and as soon as he found it and wanted to save the heart, the sand fell into another pit, and the heart showed its beat, and withered flowers around the swamp began to grow. It had not rained in that land for a long time. He was a happy boy, but he was afraid that people’s brains and hearts would not see the same thing, that’s why he kept doing the opposite, and as soon as the bus went ahead, he saw that the cars had collided and had an accident. Clocks that are not correct, brains and hearts are messed up, so he left the clock in his bag like an accident, as it was found, and got off the bus and went to a coffee shop, the coffee man smiled and said, “Welcome, young boy, boy.” He bought coffee, but the price had increased from fifteen to twenty. What did he say about coffee, don’t you hear the news? The boy said, “How come it’s not part of the prices?” The boy’s heart trembled and the clock rang. He had eaten the coffee and went out without delay