توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M554_Abstract

پيشگفتار

کودکان قشر عمده‌اي از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند، توجه به رشد جسمی، هیجانی، روانی و رفتاري آنان همواره از سوي اندیشمندان و پژوهشگران مورد تأکید بوده است، به گونه‌اي که در ۲۵ سال اخیر مسائل و مشکلات رفتاري، اجتماعی و هیجانی کودکان به عنوان یکی از موضوعات عمده و اصلی روان‌پزشکی و روان‌شناسی مطرح بوده است (ماش و برکلی ، ۲۰۱۴).
موارد بسیاری می‌تواند بر سلامت روانی کودکان تأثیرگذار باشد. برخی از این موارد را باید در رفتار و خصائص والدین آن‌‌ها جست. یکی از این موارد، کمال‌طلبی والدین است. کمال‌طلبی، کمال‌گرایی یا کمال‌پرستی در روانشناسی، باوری‌ست که در آن باید تمام کارها را به شیوه‌ای وسواسی کامل انجام داد و غیر از آن مورد قبول نیست. از دیدگاه پاتولوژی، کمال‌پرستی اختلال شخصیتی مربوط به حالت وسواس و اجبار است که در آن اگر انجام کاری یا نتیجه کاری کمتر از کمال باشد، مورد قبول فرد قرار نمی‌گیرد. در چنین حالاتی باورهای یاد شده غیر سالم هستند و روانشناسان از چنین افرادی به عنوان کمال‌طلبان نابهنجار یاد می‌کنند (سهرابی و خیر، ۱۳۹۴).
همان‌طور که بیان شد، کمال‌طلبی والدین با آثاری بر کودکان آن‌ها همراه خواهد بود. یکی از عواملی که می‌تواند به‌واسطۀ کمال‌گرایی والدین، در کودکان ایجاد یا تشدید گردد، اضطراب تحصیلی است. اضطراب تحصیلی عبارت است از یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و نگرانی با منشأ ناشناخته، که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی نسبت به مسائل تحصیلی است. وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده‌است، باعث اضطراب در افراد می‌شود. همۀ انسان‌ها در زندگی خود دچار اضطراب می‌شوند، ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکل‌ساز است. به عبارت دیگر، اضطراب تحصیلی دلهره‌ای است که دانش‌آموز در مسائل درسی و مدرسه‌ای در فرایند یادگیری با آن روبه‌رو می‌شود. این نوع اضطراب در کانون‌های مختلفی ایجاد و تشدید می‌گردد (امیرپور، ۱۳۹۵).
عامل دیگری که می‌تواند در دستۀ آثار کمال‌گرایی والدین بر کودکان قرار گیرد، احساس تنهایی است. هرچيزي كه فرد آرزوي پيوند قلبي با آن را داشته باشد اما ادراك كند كه آن پيوند قلبي از بين رفته است، فرد نسبت به آن دچار از خود‌بيگانگي شده‌ است. اين از خودبيگانگي يك نوع تنهايي است. خيلي اوقات افراد اين تنهايي دارند. احساس مي‌كنند پيوندشان را با چيزهايي كه هم به لحاظ روانشناختي برايشان مطلوب بوده و هم به لحاظ اخلاقي خوب، از دست داده‌اند. عميق‌ترين نوع تنهايي اين نوع است. هرچه فرد در مناسبات ناسالم اجتماعي بيشتر قرار مي‌گيرد، به اين نوع تنهايي بيشتر دچار مي‌شود. يعني احساسات، عواطف و هيجاناتي از دست مي‌دهد و نمي‌تواند ديگر آن‌ها را به دست آورد. در حالي كه دوست دارد آن‌ها را داشته باشد. مركزي‌ترين ساحت وجود فرد، احساسات، عواطف و هيجاناتش است؛ هنگامي كه اين ساحت تركش كند، به تنهايي عميقي دچار مي‌شود (آزاد، ۱۳۹۳).
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: کمال‌گرایی
فصل سوم: اضطراب تحصیلی
فصل چهارم: احساس تنهایی
فصل پنجم: تحقیقات کمال‌گرایی و اضطراب تحصیلی
فصل ششم : جمع‌بندی