توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M138_Abstract

سخن مولف

يكي از مباحث كه در امنيت ملي به طور چشمگيري خود را به رخ مي‌كشد، مباحث مربوط به امنيت داخلي است. در امنيت داخلي سطوح مختلفي از امنيت مطرح است كه يكي از اين سطوح، مبحث امنيت عمومي است كه اصولاً به سطحي از امنيت گفته می‏شودكه مي‌تواند بخش وسيعي از مردم يا تمامي آن‌ها را پوشش دهد. در اين سطح از امنيت ما با سطحي فروتر روبه‌رو هستيم كه به بخشي از منافع و ارزش‌هاي مردم مربوط مي‏گردد و اين بخش از منافع نيز به نوبه خود مي‌تواند سطحي از مردم را فرا گيرد. اين سطح از امنيت را امنيت انتظامي نام نهاده‌ايم و مرادمان از امنيت انتظامي در واقع آن نوع از امنيت است كه نيروي انتظامي مستقيماً متكفل توليد، حفظ و توسعه آن    مي‏باشد.

مديريت بحران، اصطلاحي است كه براي پاسخ‌دهي به موقعيت‌‌هاي بحراني به‌كار مي‌رود. در حوزة علوم مديريتي، مديريت بحران را فرايندي قلمداد كرده‌اند كه يك مدير در مواقع خطر احتمالي، سعي در برآورده‌ساختن اهداف خود با هزينه‌اي قابل قبول دارد. چارلزهرمان در تعريف موقعيت بحران مي‌گويد: «موقعيت بحراني، هدف‌هاي برتر نهاد تصميم‌گيرنده را به خطر مي‌اندازد، زمان براي پاسخ‌دهي و اجراي تصميم‌گيري گرفته شده را به شدت محدود مي‌كند و وقوع چنين موقعيتي به سردرگمي و غافل‌گيري اعضاي نهاد تصميم‌گيرنده منتهي مي‌شود». در نظام سياست بين‌المللي، بحران را مترادف با پديده نزاع پنداشته‌اند، نزاع‌هايي كه از نوعه دپيلماسي تا جنگ را شامل مي‌شوند. بحران‌ها در سطوح خرد و كلان رفتار بشر رخ مي‌دهند. در سطح كلان بحران‌ها شامل نزاع ميان دولت‌ها مي‌شود و در سطح خرد، نزاع ميان گروه‌ها يا عاملان منفرد در مي‌گيرد، مشخصه‌هاي بارز هر بحران را آميزه‌اي از سه عنصر تهديد، فرصت و كوتاهي زمان موجود و ميزان فشار روحي وارده تعيين مي‌كند.

مديريت بحران در حوزة امنيتي را مي‌توان فرايند به‌كارگيري جامع، بهينه و سريع منابع در دسترس دولت براي كنترل ناآرامي‌هاي داخلي با حداقل خسارت دانست. بر اين اساس مفروض مبناي اين تعريف آن است كه جريان ناآرامي و كنترل آن، در واقع تقابل دو گروه از نقش‌آفرينان است، با اين احتمال كه ممكن است هر يك از اين دو گروه به بخش‌هاي مختلفي تقسيم شده باشند كه يك طرف با بسيج منابع و طرف ديگر با كنترل اجتماع بر اساس كاربرد منابع در دسترس خود و بهره‌برداري از فرصت‌هاي موجود، سعي دارند طرف مقابل را با تحميل اراده از صحنه خارج نموده يا نوع خاصي از بازي را به او ديكته نمايند.

تأمل در بحران و آشوب‌هاي شهري اخير، نشان مي‌دهد كه اين‌گونه بحران‌ها در مقايسه با بحران‌هاي دهه‌هاي پيش ماهيت و ابعاد پيچيده‌تري يافته‌اند. محققان در بررسي اين‌گونه بحران‌ها براين عقيده هستند كه فروكاستن دامنه اثرات آن‌ها مستلزم بهره‌گيري از فنون و روش‌هاي روان‌شناختي، جامعه‌شناختي و انتظامي ويژه و نوين است. بر این اساس علاوه بر عوامل فیزیکی و یگانی مؤثر بر کنترل حوادث، نقش عوامل نرم‌افزاری و غیرفیزیکی هم‌چون رسانه، ارتباطات سازمانی و قانون بیش از پیش برجسته شده است.

کتاب حاضر تحت عنوان “امنیت عمومی و مدیریت بحران”، شامل مباحث آموزشی در زمینه امنیت عمومی و مدیریت بحران می‌باشدکه شامل دوازده فصل: امنیت، امنیت عمومی، بحران، ارزش و محرومیت، شاخصه‌های بحران، مدیریت بحران، مقابله با بحران، راهبردهای مدیریت بحران، اقدامات پس از بحران، رسانه‌ها، نقش رسانه‌ها در مدیریت بحران و جنگ روانی است.