توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M891_Abstract

پيشگفتار

گیاهان دارای پتانسیل جذب و تجمع عناصر سنگین در بافت¬های خود می¬باشند. کتاب حاضر به بررسی میزان برخی عناصر سمی (آلومنیوم، کادمیوم، کروم، جیوه، سرب و آرسنیک) و عناصر ضروری (آهن، روی و کبالت) توسط دوگونه¬ی گیاهان دارویی (نعناع و کاکوتی)، خاک و آب آبیاری در چهار منطقه در شهرستان لاهیجان و همچنین بررسی ریسک خطر بیماری‌های سرطانی و غیرسرطانی پرداخته است. اندازه‌گیری¬ها توسط دستگاه ICP-OES انجام شد.
نتایج نشان دهنده سطح معنی¬داری از اختلاف عناصر سمی بخصوص آلومنیوم و کروم در بین گیاهان دارویی در مناطق مختلف بوده که ¬در عنصر آلومنیوم به ترتیب شامل مقادیر ۱۵/۲±۵۸۹ و ۴۷/۰±۴۷۱ در گیاهان کاکوتی ¬و نعناع در مناطق بازکیاگوراب و آهندان بودند و عنصر کروم فقط در گیاه¬ دارویی نعناع و در مناطق بازکیاگوراب و آهندان به ترتیب با مقادیر ۰۴/۰±۲۶ و ۰۹/۰±۱۷ گزارش شد. سایر عناصر سمی همانند کادمیوم، جیوه، سرب و آرسنیک در نمونه¬های گیاهان دارویی پایین‌تر از حد تشخیص (<LOD) نشان داده شدند. بالاترین مقادیر آهن برای گیاه نعناع در مناطق بازکیاگوراب و آهندان به ترتیب ۲۷/۰±۱۳۴۷ و ۱۵/۲± ۱۰۲۲ و برای گیاه کاکوتی و مناطق پهمدان و بازکیاگوراب به ترتیب ۰۶/۳±۹۸۴ و ۴۹/۱±۹۵۶ بودند و بیشترین مقادیر عنصر روی با ۸۲/۰±۶۶ و ۲۵/۰±۶۳ در گیاه کاکوتی مربوط به¬ مناطق پهمدان و آهندان بودند و در ارتباط با گیاه نعناع، منطقه‌ی آهندان با۱۰/۰±۶۴ بیشترین مقدار را دارا بود.
بررسی مقادیر عناصر سمی و ضروری نمونه¬های خاک مناطق نشان دادکه بالاترین مقادیر آلومنیوم مربوط به مناطق لیالستان و بازکیاگوراب به ترتیب ۰۹/۰±۹۲۱۷ و۷۱/۰±۵۶۸۱ و عنصر کروم نیز در مناطق بازکیاگوراب و لیالستان به ترتیب با ۰۴/۰±۶۲ و ۰۳/۰±۵۳ بالاترین مقادیر را داشتند. عنصر آهن در نمونه‌های خاک مناطق آهندان و بازکیاگوراب با ۵۵/۱±۲۴۷۷۰ و ۰۳/۰±۱۶۹۸۷ بالاترین مقادیر را داشتند و عنصر روی هم در مناطق آهندان و لیالستان با ۵۷/۰±۸۷۰ و ۰۲/۰±۴۴۳ بیشترین مقدار ارزیابی شد. در رابطه با عناصر سمی و ضروری نمونه‌های آب همگی پایین‌تر از حد تشخیص (<LOD) گزارش شدند. تمامی مقادیر در گیاهان دارویی نعناع و کاکوتی در سطح مجاز مصرف بوده ولی توصیه‌ی کشت و مصرف بهتر گیاهان دارویی در شهرستان لاهیجان شامل مناطق پهمدان و لیالستان بودند. از لحاظ شاخص‌های سرطان‌زایی و غیر سرطان‌زایی تمامی نمونه‌های مصرفی گیاهان دارویی در حد ایمن مجاز مصرف قرار داشتند.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: گیاهان دارویی
فصل سوم: فلزات سنگین و سمی
فصل چهارم: عناصر سمی در گیاهان دارویی
فصل پنجم: مروری بر تحقیقات مشابه
فصل ششم: مطالعه موردی
فصل هفتم: یافته‌ها
فصل هشتم: جمع‌بندی

Preface

Plants have the potential to absorb and accumulate heavy elements in their tissues. This book examines the amount of some toxic elements (aluminum, cadmium, chromium, mercury, lead and arsenic) and essential elements (iron, zinc and cobalt) by two types of medicinal plants (mint and kakuti), soil and irrigation water in four regions. in Lahijan city and also investigated the risk of cancerous and non-cancerous diseases. Measurements were done by ICP-OES device.
The results show a significant level of the difference of toxic elements, especially aluminum and chromium, among medicinal plants in different regions, which include the values of 589±۲٫۱۵ and 471±۰٫۴۷ in cacti and mint plants, respectively. The regions were Bazkiagorab and Ahandan, and chromium element was reported only in mint medicinal plant and in Bazkiagorab and Ahandan regions with values of 26±۰٫۰۴ and 17±۰٫۰۹, respectively. Other toxic elements such as cadmium, mercury, lead and arsenic were shown to be lower than the limit of detection (<LOD) in medicinal plant samples. The highest iron values for mint plant in Bazkiagorab and Ahandan areas were 1347±۰٫۲۷ and 1022±۲٫۱۵ respectively, and for kakuti plant and Pahmadan and Bazkiagorab areas, 984±۳٫۰۶ and 956±۱٫۴۹, respectively, and the highest values Zinc element with 66±۰٫۸۲ and 63±۰٫۲۵ in kakuti plant was related to Pahmadan and Ahandan regions and in connection with mint plant, Ahandan region had the highest amount with 64±۰٫۱۰٫
Examining the amounts of toxic and essential elements in the soil samples of the regions showed that the highest amounts of aluminum in Lialistan and Bazkiagorab regions were 9217±۰٫۰۹ and 5681±۰٫۷۱, respectively, and the chromium element was in Bazkiagorab and Lialistan regions with ±۰٫۰۴ respectively. 62 and 53±۰٫۰۳ had the highest values. The iron element in the soil samples of Ahandan and Bazkiagorab regions had the highest values with 24770±۱٫۵۵ and 16987±۰٫۰۳, and the highest amount of iron element was evaluated in Ahandan and Lialistan regions with 870±۰٫۵۷ and 443±۰٫۰۲٫ . In relation to toxic and essential elements, water samples were all reported to be below the limit of detection (<LOD). All the amounts of mint and kakuti medicinal plants were at the permitted consumption level, but the recommendation for better cultivation and consumption of medicinal plants in Lahijan city included Pahmadan and Lialistan regions. In terms of carcinogenic and non-carcinogenic indicators, all the samples of medicinal plants were within the safe limit for consumption.
The present book is organized as follows.
First chapter: General
Second chapter: Medicinal plants
Chapter 3: Heavy and toxic metals
Chapter 4: Toxic elements in medicinal plants
Chapter 5: A review of similar research
Chapter 6: Case study
Chapter Seven: Findings
Chapter 8: Summary