توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M665_Abstract

پیشگفتار

تاب¬آوری در واقع توانايی سازمان به پاسخ در شرايط اضطراری و انجام کارکردهای حیاتی سازمان در طی آن شرايط است (چانگ و همکاران، ۲۰۱۰). به عبارت ديگر تاب¬آوری، توانايی سیستم در مديريت سیستم است. سنجش میزان تاب¬آوری سازمان مشتمل بر چگونگی عملکرد اجزا در زمان بحران، سرعت در جايگزين کردن اجزای پشتیبان و يدک و به کارافتادن اجزا افزونه، سرعت در بازسازی اجزا و مولفه‌های کلیدی سیستم است. در تعریف دیگر تاب آوری را ظرفیت یک سیستم برای جذب اختلال، سازماندهی مجدد و در نتیجه حفظ توابع ضروری می‌داند (سیملارو و همکاران، ۲۰۱۵). کیوتم و الجابری (۲۰۱۵) تاب آوري را ظرفيت سيستم براي جذب اختلالات و نيز براي حفظ بازخوردها، فرايندها و ساختارهاي لازم و ذاتی سیستم تعریف می‌کند.
هدف از تالیف این کتاب بررسی نقش توسعه منابع انساني در تاب آوري شركت خودروسازی سایپا می‌باشد. جامعه آماري کتاب حاضر شامل كليه مدیران شركت خودروسازی سایپا است. بنابراین جامعه آماری شامل ۹۵ نفر از مديران عالی و حدود ۳۰۵ نفر از سرپرستان و مدیران میانی كه مجموعا ۴۰۰ نفر از مدیران سایپا می‌شود. بر اساس جدول مورگان تعداد ۱۹۶ نفر از شیوه نمونه¬گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه تاب آوری سازمانی براساس مدل مک مانوس و توسعه منابع انسانی تونکه نژاد و داوری استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی همگرا و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد توسعه منابع انساني در تاب آوری شركت خودروسازی سایپا تأثیر معناداری دارد (۰۵/۰p<، ۵۹۱/۰r=). همچنین توسعه منابع انسانی در مولفه‌های تاب آوری از جمله آگاهی موقعیتی، آسیب پذیری‌های کلیدی و ظرفیت تطابق پذیری شرکت خودروسازی سایپا، تاثیر معناداری دارد.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: تاب آوری
فصل سوم: توسعه منابع انسانی
فصل چهارم: مروری بر تحقیقات انجام شده
فصل پنجم: مطالعه موردی
فصل ششم: یافته‌ها
فصل هفتم: جمع‌بندی

———————————————————————————————————————————————————–

Abstract

Resilience is the ability of an organization to respond to emergencies and perform critical functions of the organization during those situations (Chang et al., 2010). In other words, resilience is the ability of the system to manage the system. Measuring the degree of resilience of the organization includes how components work in times of crisis, speed in replacing backup and spare parts, and use of plug-in components, speed in rebuilding components and key components of the system. In another definition, resilience is considered as the capacity of a system to absorb the disorder, reorganize and thus maintain functions (Simlaro et al., 2015). Kyotem and Al-Jabri (2015) define resilience as the system’s capacity to absorb disturbances as well as to maintain the necessary and intrinsic feedback, processes, and structures of the system.
The purpose of writing this book is to investigate the role of human resource development in the resilience of Saipa Automotive Company. The statistical population of the present book includes all managers of Saipa Automotive Company. Therefore, the statistical population includes 95 senior managers and about 305 supervisors and middle managers, which is a total of 400 Saipa managers. According to Morgan’s table, 196 people were selected by simple random sampling. In order to collect the required data, the organizational resilience questionnaire based on McManus model and human resource development was used. The validity of the questionnaire was confirmed by convergent validity and the reliability of the questionnaire was confirmed by Cronbach’s alpha. The results showed that the development of human resources has a significant effect on the resilience of Saipa Automotive Company (p <0.05, r = 0.591). Also, human resource development has a significant impact on resilience components such as situational awareness, key vulnerabilities and adaptability capacity of Saipa Automotive Company.
The method of organizing the present book is as follows.
Chapter One: Generalities
Chapter Two: Resilience
Chapter Three: Human Resource Development
Chapter 4: A Review of Research
Chapter Five: A Case Study
Chapter Six: Findings
Chapter 7: Summary