دعا به معنای درخواست عبد از رب، به قرآن صاعد تعبیر شده است. متون دعایی معصومین (ع) در اسلام بالأخص در مذهب امامیّه منبعی موثّق برای آموزهها و معارف دینی و مذهبی است. ائمه اهل بیت (ع) در قالب دعا، سرمایه عظیمی از اعتقادات، اخلاقیات، معنویّات و دستورات سلوکی فردی و اجتماعی را به یادگار گذاشتهاند؛ از جمله دعاهای پرمعنی و عمیق و دقیق ائمه معصوم (ع)، دعای پرمحتوای «صباح» امیرالمؤمنین علی(ع)، مشهور به «مفتاح الفلاح و مصباح النّجاح» میباشد که منبع مهم و ارزشمندی از علوم نظری و عملی اسلامی است و دربردارنده مباحث و مطالب اصیل کلامی، فلسفی و عرفانی است که با تعبیرات لطیف و دقیقی مطرح گردیده تا راهنما و هدایتگر عقاید صحیح و بر حقّ اسلامی باشد و ریشه در وحی الهی دارد. در این کتاب تلاش شده است تا از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانهای، به توصیف و تحلیل و تفسیر جملات و فقرات دعای شریف صباح همت گماشته شود و کلّیّات مسائل کلامی شامل: هستی شناسی، خداشناسی، انسانشناسی و معادشناسی، استخراج و استدلال و استنباط گردد. حاصل آنکه در بعضی از جملات دعای شریف مباحث و مطالب اعتقادی اسلامی با روش کلامی مطرح گردیده و هستی را هدفمند و منظّم و دارای مبدأ معرفی کرده و خداوند یکتا را صاحب اسماء جمال و جلال دانسته و بعضی از آن اسماء حسنی را ذکر کرده است. به اصل نیاز به راهنما برای انسان و نیز برخی از ویژگیهای انسان پرداخته و حیات پس از مرگ و حسابرسی و ثواب و عقاب را یادآور شده است. مباحث و مسائل کلامی مطرح شده در دعای صباح امام علی(ع) در حقیقت، تبیین و تفسیر اعتقادات قرآنی و نبوی است با تعابیر لطیف و دقیق.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به صورت زیر میباشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: مفهوم شناسی
فصل سوم: هستی شناسی در دعاع صباح
فصل چهارم: خدا شناسی در دعای صباح
فصل پنجم: انسان شناسی در دعای صباح
فصل ششم: راهنما شناسی در دعای صباح
فصل هفتم: معاد شناسی در دعای صبلح
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اندیشههای کلامی در دعای صباح امیرالمؤمنین(ع)” لغو پاسخ
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.