توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M782_Abstract

پيشگفتار

آموزش مهارت‌های زندگی اهداف عمده¬ای را دنبال می¬کند، اما هدف اصلی از این برنامه ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری از آسیب¬های اجتماعی مانند اعتیاد، خودکشی، بزهکاری و انواع مختلف بی¬بند و باری است. آموزش مهارت‌های زندگی بر عوامل زیربنایی مشترک در بسیاری از زمینه¬های ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری اولیه تأثیر گذاشته و همین توان و ویژگی آن-هاست که فضای آموزشی آن را وسیع ساخته و زیربنای هر رویکرد آموزش به زندگی شده است (ارکارت و همکاران، ۱۹۹۱، به نقل از عسگری، ۱۳۸۴).
پژوهش¬های بیشماری نشان داده است که بسیاری از مشکلات بهداشتی و اختلالات روانی- عاطفی، ریشه¬های روانی اجتماعی دارد. علاوه بر این سایر پژوهش¬ها، حرمت خود پایین، ناتوانی در بیان احساسات و فقدان مهارت‌های ارتباطی را عوامل مهم بسیاری از مشکلات فردی مانند سوء مصرف مواد، بزهکاری، بی¬بند و باری جنسی، رفتارهای مخاطره¬آمیز و خشونت می¬دانند. لذا سازمان بهداشت جهانی به منظور ارتقاء سطح بهداشت روانی و پیشگیری از آسیب¬های روانی- اجتماعی، برنامه¬ای را به عنوان آموزش مهارت‌های زندگی تدارک دیده است (فتحعلی لواسانی، ۱۳۹۴).
همچنین پری و کلدر (۱۹۹۲) معتقدند برنامه آموزش مهارت‌های زندگی یک رویکرد کل‌نگر برای توانمند کردن افراد جهت شناخت خویش، دیگران و محیط طبیعی می¬باشد. آگاهی از مهارت‌ها تنها یک نوع یادگیری نیست که اتفاق می¬افتد، بلکه باعث بدست آوردن اطلاعات نیز می‌شود و آموزش نگرش¬ها، مهارت‌ها و ارزش‌ها را نیز تحت تأثیر قرار می¬دهند. پس افراد مهارت‌های زندگی را در موقعیت¬های واقعی بکار می¬برند و حقایقی درباره موقعیت¬های مختلف می‌آموزند (عسگری، ۱۳۸۴).
از اهداف دیگر آموزش مهارت‌های زندگی می¬توان به بعد درمانی آن اشاره کرد چرا که بیشتر بیماران یا مراجعانی که برای مشکلات روان¬شناختی یا هیجانی به دنبال کمک هستند، مشکلاتی در حوزه¬های مهارت‌های زندگی دارند. گروه¬های آموزشی مهارت‌های زندگی، برای بیمارانی که در بخش¬هایی از مهارت دارای مشکل هستند دایر می¬گردد. مرکز پزشکی رایج¬ترین بخش-هایی که نقص در آنها باعث اختلال روانی می¬شود را شامل این موارد می¬داند: ارتباطات بین-فردی، معنا یا هدف زندگی، تصمیم¬گیری، حل مسئله، روابط زناشویی و خانوادگی. در این مرکز بیمار تشویق می¬شود تا آنجا که می¬تواند هر یک از این گروه¬های آموزشی را گزینش کرده و در آن شرکت نماید (کورسینی و گازدا، ۲۰۰۷). آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش نشانه¬های اختلالات روانی مخصوصا اضطراب، افسردگی و استرس در دانشجویان مستعد اختلال روانی تاثیر می¬گذارد (ردون و همکاران، ۲۰۱۴).
هدف این کتاب بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر شفقت به خود، انعطاف پذیری شناختی و ادراک خود در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و براساس طرح پیش¬آزمون و پس¬آزمون با استفاده از گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این کتاب کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان بودند. نمونه اولیه این پژوهش ۳۶۱ نفر از دانش¬آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان بودند که براساس جدول مورگان از بین جامعه پژوهش انتخاب شدند. نمونه مورد بررسی پژوهش دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان به شیوه نمونه¬گیری خوشه¬ای انتخاب شدند،که ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها عبارت بود از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی (CFI)، پرسشنامه شفقت به خود فرم کوتاه (SCS-SF) و پرسشنامه ادراک خود (پورحسین). جلسات آموزشی که بر اساس برنامه مهارت‌های زندگی تهیه شده بود در ۹ جلسه و هر جلسه به مدت ۴۵ دقیقه برگزار گردید.
نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های زندگی بر میزان شفقت به خود، انعطاف پذیری شناختی و ادراک خود در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان کاشان تأثیر داشت (۵/۰>p، ۵۲۷/۰=η). هم¬چنین نتایج نشان دهنده تاثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر تمامی مؤلفه¬های شفقت به خود، انعطاف پذیری شناختی و ادراک خود بود (۵/۰>p). در مجموع می¬توان نتیجه-گیری کرد که آموزش مهارت‌های زندگی، می¬تواند باعث افزایش شفقت به خود، انعطاف-پذیری شناختی و ادراک از خود در دانش¬آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان کاشان شود.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: آموزش مهارت‌های زندگی
فصل سوم: ادراک خود
فصل چهارم: انعطاف پذیری شناختی
فصل پنجم: شفقت به خود
فصل ششم: تحقیقات مربوط به آموزش مهارت‌های زندگی
فصل هفتم: مطالعه موردی
فصل هشتم: یافته‌ها
فصل نهم: جمع‌بندی

Abstract

Life skills training pursues major goals, but the main goal of this program is to promote mental health and prevent social ills such as addiction, suicide, delinquency, and various types of incarceration. Life skills training has influenced common underlying factors in many areas of mental health promotion and primary prevention, and it is this ability and their characteristics that have expanded its educational space and become the basis of any approach to life education (Erkart et al., 1991, quoted by Asgari, 1384).
Numerous studies have shown that many health problems and psycho-emotional disorders have psychosocial roots. In addition, other studies consider low self-esteem, inability to express emotions, and lack of communication skills to be important factors in many personal problems such as substance abuse, delinquency, sexual harassment, risky behaviors, and violence. . Therefore, in order to improve the level of mental health and prevent psychosocial injuries, the World Health Organization has prepared a program as life skills training (Fath Ali Lavasani, 2015).
Perry and Calder (1992) also argue that a life skills training program is a holistic approach to empowering people to get to know themselves, others, and the natural environment. Awareness of skills is not only a type of learning that happens, but also the acquisition of information and the teaching of attitudes, skills and values. So people use life skills in real situations and learn facts about different situations (Asgari, 2005).
Another goal of life skills training is its therapeutic dimension, as most patients or clients seeking help for psychological or emotional problems have problems in the area of ​​life skills. Life skills training classes are set up for patients who have difficulty with certain areas of skills. The medical center lists the most common areas where a defect causes mental disorder: interpersonal communication, meaning or purpose of life, decision making, problem solving, marital and family relationships. In this center, the patient is encouraged as much as he can to select and participate in each of these educational groups (Korsini and Gazda, 2007). Life skills training reduces the symptoms of mental disorders, especially anxiety, depression and stress in students prone to mental disorders (Radon et al., 2014).
The purpose of this book was to investigate the effectiveness of life skills training on self-compassion, cognitive flexibility and self-perception in female high school students in Kashan. The research method was quasi-experimental and was performed based on pre-test and post-test design using control group. The statistical population of this book was all female high school students in Kashan. The prototype of this study was 361 female high school students in Kashan who were selected from the study population based on Morgan table. The study sample of female high school students in Kashan was selected by cluster sampling, in which 15 people were in the experimental group and 15 people in the control group. Data collection tools were Cognitive Flexibility Questionnaire (CFI), Short Form Self-Compassion Questionnaire (SCS-SF) and Self-Perception Questionnaire (Pourhossein). The training sessions, which were based on the Life Skills Program, were held in 9 sessions, each lasting 45 minutes.
The results showed that life skills training had an effect on self-compassion, cognitive flexibility and self-perception in female high school students in Kashan (p <0.5, η = ۰٫۵۲۷). The results also showed the effect of life skills training on all components of self-compassion, cognitive flexibility and self-perception (p <0.5). In general, it can be concluded that life skills training can increase self-compassion, cognitive flexibility and self-perception in female high school students in Kashan.
The method of organizing the present book is as follows.
Chapter One: Generalities
Chapter Two: Life Skills Training
Chapter Three: Self-Perception
Chapter 4: Cognitive flexibility
Chapter Five: Self-Compassion
Chapter 6: Research on life skills training
Chapter 7: Case Study
Chapter 8: Findings
Chapter 9: Summary