حوادث ترافیکی و تصادفات وسایلنقلیه از عوامل بسیار مهم مرگ و میر و صدمات جانی و مالی در دنیا بوده و آثار و تبعات سوء اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ناشی از آن جوامع را به شدت مورد تهدید، صدمه و آسیب قرار داده است. فناوری و پیشرفت علوم مختلف خصوصاً در صنایع خودروسازی در عصر حاضر رشد حیرتآوری داشته و موجب پیرایش نسل جدیدی از خودروها گردیده و فاصله بسیار زیادی با تولیدات قبلی ایجاد شده است. این پیشرفت و فناوری نوین تحول عظیمی در صنعت خودروسازی بوجود آورده است.
از طرفی با اختراع اولین خودرو مجهز به موتور احتراق و داخلی (در سال ۱۸۸۵، میلادی توسط کارل فرید ریش بنز) همزاد شوم و ویرانگر آن (تصادف) تیز پا به عرصه وجود گذاشت و همپای افزایش کمی و کیفی وسایلنقلیه، میزان سوانح رانندگی نیز فزونی گرفت، به طوری که میزان تلفات حوادث رانندگی از آغاز اختراع خودرو تاکنون به قربانیان جنگهای جهان در همین مدت مساوی بوده است. ابعاد این سوانح در دهههای اخیر به یکی از مهمترین دغدغههای بشر تبدیل شده است.
اگرچه راه، وسیلهنقلیه، قوانین، جریمه، تنبیه و … در کاهش سوانح تا حدودی مؤثر بودهاند اما تأثیر آموزش و آگاهی دادن به مردم از راههای مختلف مانند کتاب، نشریات، رسانههای جمعی و کلاسهای آموزشی، غیرقابل انکار میباشد. افرادی که رانندگی را امری ساده میپندارند و تصور میکنند بدون آموزش میتوانند ایمن رانندگی کنند باید بدانند که قوانین و نکات ایمنی در رانندگی به رایگان به دست نیامده و حاصل تجارب هزاران ساعت کار کارشناسی نخبگان و کارشناسان صنعت خودرو و فعالان در پلیس، رانندگی بیخطر را برای ما به ارمغان آورده است. در حال حاضر بیش از ۶۵۰ میلیون دستگاه خودرو در جهان وجود دارد و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۰ میلادی چین به تنهایی دارای ۲۵۰ میلیون دستگاه خودرو شود و با عنایت به تولید سالانه ۶۵ تا ۸۰ میلیون دستگاه خودرو و تعداد خودروهای تولیدی تا ۱۵ سال آینده از مرز یک میلیارد دستگاه فراتر رود و این در حالی است که تعداد خودرو در کشورمان نیز از سال ۲۰۰۰ میلادی بدین سو ۳ برابر شده است. این افزایش تولید با توجه به اینکه بیش از ۹۰ درصد سفرها در کشور، سفرهای جادهای میباشد، بر نگرانیها و مشکلات ترافیک میافزاید، ایرانیها ۷ برابر اروپائیان سفر میکنند و این در حالی است که از ۱۸۰ هزار کیلومتر جاده در کشورها تنها ۴ درصد آزادراه و بزرگراه هستند و سطح آموزش رانندگان در کشور بسیار پایین است. بررسی آمارها نشان میدهد در سال ۸۳ تعداد کشتههای تصادف به ازای هر ۱۰ هزار وسیله حدود ۳۹ نفر بود که این روند در سال ۷۸ با بیش از ۵۰ برابر کاهش به ۲۲ نفر رسیده است، در سال ۸۳ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت ۳۸ نفر کشته شدهاند. این رقم در سال ۸۷ به ۳۲ نفر کاهش یافته است. این کاهش در اثر انجام اقدام علمی میسر شده است، علیهذا فاصله زیادی با کشورهایی همچون ترکیه در کاهش تصادفات داریم که برنامهریزی و مدیریت لازم را در این خصوص میطلبد.
در این کتاب، فرهنگسازی بعنوان عامل موثر در مدیریت ترافیک شهری ، مطرح میگردد. کتاب شامل پنج فصل است که در فصل اول به بررسی مدیریت ترافیک شهری می پردازیم و در فصل دوم، پیشینه مطالعاتی مدیریت ترافیک شهری مورد بررسی قرار میگیرد. فصل سوم کتاب نیز به بررسی روشهای مدیریت ترافیک شهری میپردازد. در فصل چهارم به بررسی اقدامات پیشگیرانه و مدیریت ترافیک شهری می پردازیم و در پایان و در فصل پنجم این کتاب، آموزش، تبلیغات و فرهنگ ترافیک، ارائه میگردد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “فرهنگسازی و مدیریت ترافیک شهری” لغو پاسخ
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.