توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M623_Abstract

پیشگفتار

آخ كه تو اقیانوس شب سوختنم كسی ندید
تو برزخ بیداد شب كسی به دادم نرسید
ساعت دو و نیم بامداد است و داستان کتاب پایان رسید
ولی با این همه بیانی که در این کتاب داشتم باز هم حرفایی بود توی قلبم من نگفتم نتونستم
زیادی حرف داشتم من نتوانستم در این کتاب بیان کنم
بیان‌های نشدن حرف‌ها من در وجود من مثل یک سایه‌ی
این سایه همیشه ای مرگ که دنبال منه
قضاوت هر آنچه من در این کتاب آوردم و بیان کردم برعهده خواننده است.
من در استان خوزستان شهرستان ایذه منطقه کم امکانات در یکی از روستاهای سادات حسینی در بهمن ۷۹ متولد شدم پدر و مادر نام من را امید گذاشتن من با معلولیت حرکتی مادر زادی به دنیا آمدم و من برای رفع معلولیت به پزشک مراجعه کردم ولی پزشک به من گفت شما سلامتی تونو با گذر زمان به دست میارین و این معلولیت برای من هیچ مانعی نداشته من می‌توانم ورزش کنم و فوتبال بازی کنم اصلاح کنم و جدیداً هم می‌توانم تا یک حدی آشپزی کنم من مثل همه بچه‌هایی که همسن سالم در سن قانونی به مدرسه رفتم باید این را هم گفت که در مدرسه سطح سواد متوسطی داشتم وقتی که وارد کلاس اول ابتدایی شدم چیزی به جز چهره‌های مهربان و معلمان دلسوز ندیدم در روزهای اولیه کلاس من نمی‌توانستم مداد را به دست بگرفتم تلاش کردن تا تکالیفم را خودم بنویسم اما هر چه تلاش می‌کردم نتوانستم معلم من خانم حجازی سعی می‌کردم من را کمک کنند تا با دست‌های خودم مشق بنویسم. و با ورزش‌های سخت و دشوار که انجام دادم یک ماه تا دو ماه تازه توانستم کم کم اسم خود را بنویسم.

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Abstract

Oh, no one saw me burning in the ocean at night
In the purgatory of the night, no one came to me
It is two-thirty in the morning and the story of the book is over
But with all the expressions I had in this book, there were still words in my heart that I did not say I could not
I had a lot to say, I could not say in this book
The non-expression of my professions is like a shadow in me
This shadow is always the death that follows me
It is up to the reader to judge everything I say and say in this book.
I was born in one of the villages of Sadat Hosseini in Khuzestan province, Izeh city, in a low-income area, in February 1979. My parents gave me my name. He said, “You will regain your health over time, and this disability has not been an obstacle for me. I can play sports and play football, and I can cook to some extent again. It should also be noted that I had a moderate level of literacy at school. When I entered the first grade of elementary school, I saw nothing but kind faces and caring teachers. In the early days of my class, I could not hold a pencil. I could not. My teacher, Ms. Hejazi, tried to help me write homework with my own hands. And with the hard work I did, I was able to write my name little by little for a month or two.