توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M775_Abstract

پيشگفتار

زماني كه دعوايي از طرف خواهان مطرح می‌شود خوانده دعوا می‌بایست در مقابل اين ادعاي مطرح ‌شده در دادگاه حاضر گرديده و از خود دفاع نمايد. سهل‌انگاری خوانده در تدارك جواب قانع ‌کننده، ممكن است زمینه‌ی محكوميت او در دعواي اقامه ‌شده را فراهم نمايد. مقصود از دفاع خوانده در حقيقت، تمام راه‌هایی است كه در قانون پیش‌بینی شده و خوانده به‌منظور بازداشتن موقتي يا دائمي خواهان از رسيدن به هدف، كه پيروزي در دعواي اقامه ‌شده است به كار می‌گیرد. در حقوق ايران به‌طور سنتي، دفاع يا پاسخ‌های خوانده به ايراد، دفاع به معناي اخص و دعواي متقابل تقسیم‌شده است. ايراد در لغت به معناي بهانه‌گیری كردن، اعتراض كردن، وارد آوردن، فرود آمدن است. هرچند قانون‌گذار تعريفي از ايراد ارائه نكرده اما در اصطلاح حقوقي می‌توان ايراد را بياني دانست كه متضمن اشكال به دعوا و دادگاه است و تا زماني كه در مورد اين اشكال، اتخاذ تصميم نشده، دادگاه مجاز نخواهد بود وارد رسيدگي شود. در قانون اصول محاكمات مصوب ۱۳۲۹ ه.ق خوانده مجاز بود كه تقريباً در تمام موارد بدون پاسخ در ماهيت مبادرت به طرح ايراد نمايد. در قانون آیین‌دادرسی مدني مصوب ۱۳۰۵ ه.ش نيز خوانده مكلف بود كه در دادرسي عادي تمام ايرادات خود را در اولين پاسخ كتبي توأم با دفاع در ماهيت تسليم نمايد. اما در قانون آیین‌دادرسی مدني مصوب ۱۳۱۸ ه.ش ايرادات به دو دسته تقسيم گرديد. در مورد دسته اول كه شامل ايراد عدم صلاحیت ذاتي و نسبي دادگاه، ايراد سابق طرح دعوا يا دعواي مرتبط با آن، ايراد شمول مرور زمان می‌شد خوانده بی‌نیاز از پاسخ در ماهيت دعوا دانسته شد و در مورد دسته دوم كه شامل ايراد عدم اهليت خواهان، ايراد عدم توجه دعوا، ايراد عدم احراز سمت، ايراد اعتبار قضيه محكوم بها بود خوانده مكلف به دفاع ماهوي همراه با طرح ايراد گرديد. تنظيم صحيح دادخواست موضوع بسيار حائز اهميتي است زيرا كه می‌تواند به دليل ناآشنايي و ناآگاهي با پاره‌ای از مسائل فني و کم‌وکاستی‌های ناشي از عدم اطلاع و توجه به ايرادات، سرنوشت بسيار طولاني را براي دادرسي رقم بزند و همان‌طور كه می‌دانیم كندي در دادرسي پيامدهاي بسيار زياد و نارضایتی‌های فراواني را به‌همراه دارد و موجب تضييع حقوق آحاد جامعه و ضرر به بیت‌المال می‌باشد.
در قانون آیین‌دادرسی مدني (اعم از سابق يا قانون فعلي) سه شيوه دفاع معرفي گرديده است که عمدتاً به‌عنوان ابزارهاي مهمي در دست خوانده محسوب می‌شود و به کمک آن‌ها ممکن است رأی به نفع وي صادر گردد. اين سه شيوه عبارتند از: ۱) ايراد، ۲) طرح يکي از موانع رسيدگي، ۳) دفاع ماهوي. اما باوجوداین، هیچ‌یک از مفاهيم مذکور در قانون آیین‌دادرسی مدني به‌درستی تعریف‌نشده و از يکديگر تفکيک نگردیده‌اند. در اين رساله با بررسي تطبيقي در حقوق کشور لبنان و آمریکا، موانع رسيدگي از ايرادات جداشده، در موردي که به سبب وجود مانع، دعوا قابل ‌طرح نيست، صدور قرار عدم استماع دعوا، پیش‌بینی و مورد بحث قرارگرفته است؛ زيرا گاه باوجود مانع رسيدگي، نيازي به دفاع خوانده در ماهيت دعوا و صدور قرار رد دعوا نيست. به‌علاوه، در موردي که مانعي براي رسيدگي وجود دارد قرار عدم استماع صادر می‌شود و اين قرار مادام که مانع برطرف نشده از اعتبار امر مختوم برخوردار است. از این‌رو، بهتر است قانون‌گذار اين طريقه دفاعي را در حقوق کشور ما به‌عنوان يک روش دفاع از ايرادات مجزا کند تا بدين ترتيب از تعداد دعاوي مطرح‌ شده در دادگاه‌ها به نحو بارزي کاسته شود .

Abstract

When a claim is brought by the plaintiff, the defendant must appear in court and defend himself against this claim. The defendant’s negligence in preparing a convincing answer may pave the way for his conviction in the litigation. Defendant’s defense is, in fact, all the means provided by law and the defendant uses in order to temporarily or permanently prevent the applicant from achieving the goal, which is the victory in the lawsuit. In Iranian law, traditionally, defense or responses to objections are divided into specific meanings and counterclaims. To object literally means to make excuses, to protest, to bring in, to land. Although the legislature has not provided a definition of objection, in legal terms the objection can be considered as an expression that involves disputes with the litigation and the court, and the court will not be allowed to hear the case until a decision is made on these objections. In the Law on the Principles of Trials approved in 1329 AH, the defendant was allowed to make a plan in almost all cases without answering in nature. In the Code of Civil Procedure approved in 1305 A.H. However, in the Code of Civil Procedure approved in 1318 A.H., the objections were divided into two categories. In the case of the first category, which included the objection of inherent and relative incompetence of the court, the former objection of the lawsuit or related lawsuit, the objection of the passage of time was considered unnecessary to answer the nature of the lawsuit and the second category, which includes the objection of incompetence The objection of not paying attention to the lawsuit, the objection of not holding the position, the objection of the validity of the convicted case were read. Properly filing a lawsuit is very important because it can lead to a very long fate for the trial due to unfamiliarity and ignorance with some of the technical issues and coma shortages resulting from not knowing and paying attention to the objections and as we know, And it brings with it many dissatisfactions and causes the violation of the rights of the members of the society and the loss to the treasury.
The Code of Civil Procedure (whether former or current) introduces three methods of defense, which are mainly considered as important tools in the hands of the reader and with the help of which a vote may be cast in his favor. These three methods are: 1) objection, 2) design of one of the obstacles to the proceedings, 3) substantive defense. Nevertheless, none of the concepts mentioned in the Code of Civil Procedure have been properly defined and separated from each other. In this dissertation, with a comparative study of the law of Lebanon and the United States, the obstacles to the proceedings are separated from the objections. Because sometimes, despite the obstacles to the proceedings, there is no need for the defendant to defend himself in the nature of the lawsuit and to issue a rejection order. In addition, in the event that there is an obstacle to consideration, a non-hearing order is issued, and this order is valid as long as the obstacle is not removed. Therefore, it is better for the legislator to separate this method of defense in our country’s law as a method of defending objections, in order to significantly reduce the number of lawsuits filed in the courts.