توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M558_Abstract

پيشگفتار

وقتی از مردم پرسیده می‌شود که چه چیزي زندگی‌شان را معنی دار می‌سازد، اغلب افراد بی‌اختیار به روابط صمیمانه و نزدیک خود اشاره می‌کند. همراه بودن در یک رابطه رضایت بخش و پایدار در واقع توسط اکثر مردم به عنوان جزء مهم شادکامی و رفاه در زندگی پذیرفته شده است (نولر و فینی ، ۲۰۰۶) یکی از جنبه‌هاي طنز آمیز تمدن نوین آن است که اگرچه توسعه ابزارهاي مکانیکی ارتباط، از آخرین مرزهاي دست یافتنی تخیل نیز گذشته است، اما اغلب مردم برقراري ارتباط رویاروي را کاري دشوار می‌یابند و متأسفانه امروزه شدیدترین نوع تنهایی در خانواده دیده می‌شود (بولتون ، ۱۹۸۷؛ ترجمه سهرابی، ۱۳۸۴).
اولین و مهمترین زیرمجموعه در نهاد خانواده، زیرمجموعه زن و شوهري می‌باشد و رابطه زناشویی اساسی‌ترین رابطه انسان توصیف شده چون ساختاري اولیه را براي بنا نهادن رابطه خانوادگی و تربیت نسل آینده فراهم می‌کند (لارسون و هالمن ، ۱۹۹۴). از طرفی هم ازدواج به عنوان منبع رفاه و شادي فردي، مفهومی مدرن است که در نتیجه آن عشق، اساس انتخاب افراد قرار گرفته است. اما رضایت بلند مدت از رابطه، عشق حمایت کننده بین زن و مرد را به وجود می‌آورد که آن هم از طریق گفتگو و ارتباط خوب حفظ می‌شود (کرو وریدلی، ۲۰۰؛ ترجمه موسوي، ۱۳۸۴). در حیقت درد و درمان انسان هر دو در چگونگی روابط است، خصوصاً رابطه زناشویی و رابطه صمیمانه که سکوي حمایتی و پناهگاه انسان در مقابله با دشواري‌هاي دنیاي واقعی به حساب می‌آید (ثنایی، ۱۳۷۵). در واقع ارتباط عامل گسترش روابط صمیمی بوده و در سطح کاربردي به زوج‌ها اجازه می‌دهد که مشکلات‌شان را مورد بحث قرار داده و حل کرده و عاملی براي تبادل اطلاعات بین زوج‌ها است (جکوبسن، واردنو مور ، ۱۹۸۰؛ به نقل از نظري، ۱۳۸۶).
از عوامل تأثیرگذار در حیطه ارتباط زناشویی مسائل شناختی ویژگی‌هاي شخصیتی همسران می‌باشد. در دهه ۱۹۸۰ عوامل شناختی در کانون اصلی توجه منابع پژوهشی و درمانی زوج‌ها قرار گرفتند و مستقیم‌تر و ساختارمندتر از آنچه در سایر رویکردهاي نظري زوج درمانی بود، وار درمان شدند و مفهوم طرحواره هم از آن زمان اساس درمان، ۱۹۸۹؛ اپشتاین، ۱۹۸۲؛ اپشتاین ۱۹۸۹، ۳؛ بک، ۱۹۸؛ داتلیو شناختی معاصر شده است (باکوم ، ۱۹۸۷؛ باکوم، سایرزو شر اپشتاین وایدلسون، ۱۹۸۱؛ فینچام، بیچو نلسون ، ۱۹۸۷؛ وایس، ۱۹۸۴؛ به نقل از داتلیوو بیرشک، ۱۳۸۵).
نظریه شناختی شناخت‌ها را به سه دسته تقسیم می‌کند: افکار خودکار، باورهاي میانجی طرحواره‌هاي شناختی (ریسو، ۲۰۰۷). در اصطلاح کلی طرحواره می‌تواند به عنوان ساختار، چارچوب، تم یا الگوي محتواي شناختی تعریف شود (ویشمنو ابلکر ، ۲۰۰۷). بر اساس مدل شناختی، محتواي دریافت‌ها و استنباط‌هاي هر فرد در اثر طرحواره‌ها یا ساختارهاي شناختی نسبتاً ثابت شکل می‌گیرد. طرحواره‌ها شامل باورهاي بنیادي درباره ذات انسانها و روابط آنهاست که نسبتاً ثابت و گاهی انعطاف ناپذیر هستند (جانسونو دنتون، ۲۰۰۲). بک معتقد است به همان اندازه که سیستم قلبی – عروقی براي عملکرد بدن انسان ضروري است، طرحواره‌ها هم براي افکار و ادراکات یک فرد بنیادي هستند و تأثیري کامل بر رفتار و هیجان‌هاي او دارند. در اصل طرحواره‌ها به عنوان قالبی براي تجارب زندگی یک شخص و به همان نسبت چگونگی پردازش اطلاعات توسط او به کار می‌رود (بالدوین، ۱۹۹۲). بسیاري از طرحواره‌ها که در حوزه زوجی تأثیرگذار است در سالهاي اولیه زندگی و از منابعی چون خانواده اولیه، تجربیات عاطفی و سایر روابط آموخته می‌شوند (جانسون و دنتون، ۲۰۰۲). طرحواره اغلب به صورت واضح در ذهن فرد شکل نگرفته‌اند، بلکه به صورت مفاهیم مبهمی از آنچه هست یا باید باشد وجود دارد (بک، ۱۹۹۸؛ اپشتاینو باکوم، ۲۰۰۲).
در زمان کاربرد این رویکرد در حوزه زوج‌ها و خانواده روي موضوعات ریشه‌اي که در پویایی روابط انعکاس می‌یابند تمرکز می‌شود. با در نظر گرفتن این موضوعات به مراجع در درك تعارض، بن‌بست‌هاي زناشویی یا الگوهاي تعاملی ناکارآمد که در مشکلات ارتباطی نقش دارند، کمک می‌شود (داتلیو، ۲۰۱۰).
کتاب حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرحواره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی و تحمل پریشانی زناشویی در زنان دارای همسر نظامی تالیف شده است. بدین ‌‌منظور از شیوه گروه درمانی با روش تحقيق نیمه آزمايشي به شيوه‌ي پيش آزمون-پس آزمون با گروه آزمون و گواه استفاده گردید. جامعه آماری، شامل کلیه زنان دارای همسر نظامی ساکن در منطقه ۱ شهر تهران که به مراکز مشاوره و روان شناسی خانواده‌های نظامی مراجعه نموده‌اند. در این کتاب، از مراکز مشاوره و روان شناسی ویژه خانواده‌های نظامی در سطح شهر تهران براساس موقعیت جغرافیایی، مرکز درمانی آتیه را به عنوان گروه نمونه‌گیری انتخاب و از میان مراجعه کنندگان به این مرکز نمونه انتخاب شد. با توجه به معیارهای ورود به نمونه نهایتا ۳۲ نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه (۱۶ نفر برای گروه آزمایش و ۱۶ نفر برای گروه گواه) گمارش شدند. جلسات طرحواره درمانی براساس پروتکل طرحواره درمانی همتی ثابت، نوابی نژاد و خلعتبری (۱۳۹۵) بود که حدود ۸ جلسه درمانی بود. جهت تعیین میزان تحمل پریشانی و طلاق عاطفی شرکت کنندگان در رابطه زناشویی در مراحل پیش و پس آزمون از پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) (DTS) و پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از میانگین و انحراف استاندارد و برای تعیین اثر بخشی مداخله از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) استفاده شد. براي انجام تجزيه و تحليل داده‌هاي تحقيق از نرم افزار كامپيوتري spss نسخه بیست استفاده شد. ضمناً سطح معني داري، ۰۵/۰ تعيين شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که طرحوارة درمانی بر تحمل پریشانی و طلاق عاطفی موّثر واقع شده است. نتیجه کلی تحقیق پیش رو نشان می‌دهد که طرحواره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی و تحمل پریشانی در زنان دارای همسر نظامی تاثیر دارد.
شيوه سازماندهي کتاب حاضر به‌ صورت زیر می‌باشد.
فصل اول: کلیات
فصل دوم: طرحواره درمانی
فصل سوم: طلاق عاطفی
فصل چهارم: تحمل پریشانی
فصل پنجم: تحقیقات طرحواره درمانی و طلاق عاطفی
فصل ششم : جمع‌بندی