توضیحات

جهت دانلود فایل پی دی اف خلاصه کتاب، بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

M177_Abstract

سخن مولف

متولد اردیبهشت سال ۱۳۵۴ در محله‌ی نیکنام تهران، فرزند نخست خانواده‌ای ۵ نفره از پدر و مادری که هر دو در سازمان تامین اجتماعی به عنوان “تکنسین فوریتهای پزشکی” و “بهیار” مشغول خدمت بودند. دوران تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شهید کلانتری (جهان مینو سابق) واقع در منطقه دوازده تهران با عنوان شاگرد ممتاز به پایان رساند. تنها به واسطه‌ی همسایگی با مدرسه راهنمایی نیک پرور و از روی حسن همجواری و اخلاق حسنه کادر آن مدرسه و اصرار پدر، موفق به ثبت نام در مقطع راهنمایی آن مدرسه شد. به یکباره وارد دنیایی جدید از همکلاسی‌ها و کادر مجربی شد که تحت نام موسسه “علوی” فعالیت می‌کردند. این تغییر ناگهانی محیط تحصیلی و اضافه شدن انواع بازیگوشی‌های آن سنین سبب شد که هر سال تحصیلی را علی رغم گرفتن نمره قبولی، دوازده ماهه سپری کند تا حداقل‌های لازم برای ثبت نام در کلاس بالاتر در آن مدرسه را کسب نماید، کاری که بسیار سخت بود ولی با کمک خانواده و برخی از دوستان موفق به انجامش شد.
دوره‌ی سه ساله راهنمایی هرچند بسیار سخت گذشت اما بکارگیری مشاوره تحصیلی از معلم راهنمای وقت جناب آقای مهدی تنها و حمایت‌های جناب آقای دکتر محمد علی فیاض بخش مدیر وقت مدرسه سبب شد تا آزمون داخلی موسسه را به نحوی پشت سر بگذارد تا دروازه‌های ورودی به دبیرستان علوی بر وی گشوده شود. این مقطع نیز در ابتدای کار همان فراز و نشیب‌های دوران راهنمایی را با خود داشت تا اینکه بزرگوارانی چون حاج حسین کرباسچیان فرزند برومند علامه کرباسچیان (موسس مدرسه علوی) و حاج محمد رضا اویسی و دکتر سید عبدالحمید ابطحی در طی سال‌هایی که افتخار شاگردی آنها نصیبش بود کاری کردند تا علی رغم تحصیل در علوم تجربی، موفق به ورود به رشته‌ی مهندسی منابع طبیعی دانشگاه تهران شود.
هر چند از ابتدای دوران نوجوانی علاقه وافری به علوم انسانی داشت، لیکن بخاطر نداشتن رشته‌ی انسانی در موسسه علوی، مجبور شد تا پایان دوران تحصیلات متوسطه از این علاقه چشم پوشی نماید. همزمان با آغاز تحصیل در دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۲، توانست به عنوان عضوی از کار گروه علم و دین در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی زیر نظر مستقیم جناب آقای دکتر مهدی گلشنی (رئیس وقت پژوهشگاه و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی) وارد حوزه پژوهش در عرصه علوم دینی و فلسفه غرب شود کاری که شنا در اقیانوسی بود که بدون بلد، ره بجایی نمی‌برد.
نتایج یکی از کارهای گروهی در طول بیش از ۴ سال فعالیت در آن پژوهشگاه، تاسیس رشته‌ای با عنوان “فلسفه علم” در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف بود که توسط ایشان پایه‌گذاری شده و مولف نیز در این مهم سهمی هر چند کوچک ایفا نمود. بعد از چهار سال تحصیل در دانشگاه تهران و کسب رتبه سوم در رشته تحصیلی و بواسطه‌ی ازدواج، بلافاصله در سال ۱۳۷۶ به خدمت سربازی اعزام، و به عنوان افسر وظیفه در واحد طرح و برنامه موسسه سازه‌های فضایی سپاه پاسداران دوران دو ساله سربازی را سپری کرد.
بعد از گذشت ده سال و با راهنمایی آقای پیمان حاج محمود عطار که دغدغه‌های مشترک زیادی در علوم انسانی و فلسفی با نویسنده داشت و همکاری ایشان در تدوین این اثر بسیار راه گشا بود، شروع به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته حقوق، گرایش جزا و جرم‌شناسی در دانشگاه پیام نور تهران و دانشگاه آزاد اسلامی تهران نمود، و بعد از هفت سال این مقاطع نیز پایان پذیرفته و ماحصل آن پژوهش‌ها و مقالاتی منتشر شده با عناوین “نقش هرمنوتیک در حقوق”، “جرم شناسی بیماری های عفونی”، “امکان سنجی مسئولیت کیفری جرایم سایبری در دیوان بین الملل کیفری”، “نظارت مردمی بر حاکمیت”، “پلیس و ارتقای حقوق شهروندی” و همچنین کتاب حاضر می‌باشد. و بعد از چندی با مساعدت‌های ریاست محترم دانشگاه American Liberty University جناب آقای پروفسور حمید سلطانی مقدمات همکاری‌های علمی مولف با دانشگاه مذکور آغاز و بستر ادامه تحصیل در مقطع دکتری تخصصی در رشته مدیریت اجرایی حقوق کیفری فراهم آمده است.
با توجه به تاسیس تازه قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ و نیز وفقه‌ای حدودا شانزده ماهه تا اجرایی شدن آن، و همچنین نوین بودن برخی مواد مندرج در این قانون، از جمله پژوهش حاضر، عملا منابع زیادی برای تهیه این اثر موجود نبود و این مهم می‌تواند نوید بخش این باشد که علاقمندان و دانشجویان محترم بتوانند در این حوزه – که به جرات می‌توان گفت نشانگر باریکی مرز بین حقوق شهروندی و حقوق کیفری است – تحقیقات و پژوهش‌های بهتر و بیشتری را مورد واکاوی قرار دهند…ان شا الله تعالی…