دانش مديريت امروز در جستجوي راههاي كمك به تحقق چشم انداز، اهداف و استراتژيها در سازمان است كه ملاك عملكرد موفق محسوب ميشوند. يكي از مهمترين حلقههاي زنجيره مدیريت در سازمان، سنجش و اندازهگيري عملكرد است.
موضوع اندازهگيري عملكرد در سازمان تا آن حد اهميت يافته است كه صاحب نظران دانش مديريت معتقدند «آنچه را نتوان اندازهگيري نمود نميتوان مديريت كرد». بر همين اساس روشها و تكنيكهاي بسياري در سنجش عملكرد ارائه شده است، اما آنچه بيش از همه حائز اهميت است داشتن نگاه نظاممند به موضوع عملكرد در سازمان است. (آرمسترانگ، ترجمه صفري و وهابيان، ۱۳۸۵).
هر نظامي براي آگاهي از ميزان مطلوبيت و مرغوبيت فعاليتها و نتايج عملكردش در محيطهاي پيچيده و پويا نيازمند برقراري سيستمهاي متناسب نظارت و ارزيابي خاص خود ميباشد. فقدان چنين سامانهاي به معناي عدم برقراري ارتباط با محيط دروني و بيروني ميباشد و نهايتاً مرگ سازمانهاي باز، پويا و فعال و به عبارتي جامعه را در پي خواهد داشت.
ارزیابی عملکرد در سازمانها و شرکتهای مختلف را میتوان به ستون فقرات تشبیه کرد. دقیقاً مانند عملکرد ستون فقرات در بدن انسان، سیستم ارزیابی عملکرد، اطلاعات را به مرکز تصمیمگیری و عمل در مغز سازمان فرستاده و تصمیمات اتخاذ شده را از آنجا به تمام بدن میفرستد و از این رو بخش حیاتی هر سازمان محسوب میشود. ستون فقرات سالم که وظیفهی خود را دقیق انجام دهد، این امکان را به مغز میدهد تا با تمام ورودیهای حساس که در دسترس است دائماً در تماس باشد. سازمانها هم دقیقاً همین حالت را دارند.
در یک سازمان هر فرد برای پیشرفت و نیل به اهداف تعیین شده شغلی، نیاز به آگاهی از موقعیت خود دارد، این آگاهی موجب میشود که او از نقاط قوت و ضعف عملکرد خود مطلع گردد و تمهیدات لازم را برای اثربخشی بیشتر کوششهایش به کار برد. این سازمان توسط افرادی به نام مدیران اداره و هدایت میشوند. قبل از هر کس، خود اداره کنندگان نیاز به آگاهی از موقعیت خود دارند، این آگاهی از طریق نظام ارزیابی عملکرد صورت میگیرد. ارزیابی ابزاری است که سازمانها و مدیران و کارکنان را در تأمین این نیازها کمک میکند. اگر این ابزار به خوبی طراحی و به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد، وسیله ی مناسبی برای تشویق، آموزش و بهسازی خواهد بود.
در عصر کنونی تحولات شگرف دانش مدیریت، وجود نظام ارزیابی را اجتناب ناپذیر نموده است، به گونهای که فقدان نظام ارزیابی در ابعاد مختلف سازمان اعم از ارزیابی در استفاده از منابع و امکانات، اهداف و استراتژیها و مدیران و کارکنان را به عنوان یکی از علائم بیماریهای سازمان قلمداد مینمایند. هر سازمان به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و مرغوبیت فعالیتهای خود بالاخص در محیطهای پیچیده و پویا نیاز مبرم به نظام ارزیابی دارد. از سوی دیگر فقدان وجود نظام ارزیابی و کنترل در یک سیستم به معنای عدم برقراری ارتباط با محیط درون و برون سازمانی تلقی میگردد که پیامد آن کهولت و نهایتاً مرگ سازمان است (فضلی، ۱۳۸۱).
در چند دههی گذشته از روشهای گوناگونی برای طرحریزی محتوای برنامههای ارزیابی عملکرد و اجرای آنها استفاده شده است. مطالعات وسیعی نیز در زمینهی اثربخشی هر یک از روشها به عمل آمده و اصلاحات لازم نسبت به آنها به عمل آمده است. از جمله مهمترین مسائل در طراحی سیستمهای ارزیابی عملکرد، تعیین معیارهای صحیح ارزیابی میباشد.
از سوی دیگر یکی از مهمترین دلایل عدم موفقیت برنامههای ارزیابی، به روشهای اندازهگیری و سنجش ارزیابی و استفاد از شیوههای ذهنی ارزیابی کنندگان بر میگردد. این امر تحت تأثیر جهت گیریهای یک جانبه گرایشات نظری دخیل در طراحی نظام ارزیابی عملکرد بوده است. (فضلی،۱۳۸۱).
تلاش مستمر سازمانها برای دستیابی به الگوی جامع ارزیابی و رفع معایب شیوههای ارزیابی سنتی منجر به مطرح شدن مدلهای تعالی سازمانی (BEM) و جوایز کیفیت ملی در سطح کشورهای پیشرو و به دنبال آن، سایر کشورهای جهان گردید.
مدلهای دمینگ، بالدریچ و اروپایی از مهمترین این مدلها هستند که سایر مدلها بر اساس آنها شکل گرفتهاند. این مدلها با استفاده از عناصر مدیریت کیفیت جامع (TQM) به عنوان محورها یا حوزههای مورد ارزیابی و با اختصاص وزنهای مشخص و از قبل تعیین شده به هر حوزه، از طریق ممیزی به ارزیابی عملکرد سازمان میپردازند. مدلهای فوق به مدلهای خود ارزیابی نیز معروف هستند. از سوی دیگر تحلیل پوششی دادهها (DEA) به عنوان یک روش برنامهریزی ریاضی برای ارزیابی واحدهای تصمیمگیری با این فرض اولیه که واحدهای تصمیمگیری نهادهای مشابه برای تولید ستادههای مشابه به کار میگیرند، مورد استفاده قرار میگیرند. مدلهای تحلیل پوششی دادهها در یک فضای مقایسهای بر اساس میزان توانایی هر واحد تصمیمگیری در تبدیل نهادهها به ستادهها به کار گرفته میشوند (صفری و آذر،۱۳۸۱).
فنون ریاضی روشهایی هستند که اثرات ذهنی را کاسته و به شیوههای عینی متوسل میشوند و در اندازهگیری و سنجش توانایی تجمیع گرایشات مختلف نظری را ندارند. تحلیل پوششی دادهها یکی از فنون ریاضی ارزیابی عملکرد است که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “الگوهای ارزیابی عملکرد” لغو پاسخ
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.